ಕೃಪಾ ಅಗಲಿದಾಗ ಅಪ್ಪ ಮತ್ತೆ ಸತ್ತಂತಾಯಿತು!
Date : 17-09-2011, Saturday | 59 Comments
ನಮ್ ಅಪ್ಪ ಯಾವ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ”ಗೋಪಾಲ’ ಅಂತ ಹೆಸರಿಟ್ಟರೋ ದನಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ನನ್ನ ಜೀವನವಾಯಿತು ಎಂದು ಅವರಿವರ ಬಳಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ನನ್ನ ಅಪ್ಪಯ್ಯ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹಳೆಯದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಅವರು ಹೆಂಡತಿ-ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ದನಕರುಗಳನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೇನೋ ಎಂದನಿಸುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕರು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಮೈಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದರೆ ಕರಿಯಾ, ಬಿಳಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಬಿಳಿಯ, ಕೆಂಪಿದ್ದರೆ ಕೆಂದಾ, ಮೈತುಂಬಾ ಬಿಳಿ ಮಚ್ಚೆಗಳಿದ್ದರೆ ಚುಕ್ಕಿ, ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಬೊಟ್ಟು ಇದ್ದರೆ ಚಂದ್ರ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ಒಂಥರಾ ವಾಡಿಕೆ. ಆದರೂ ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡುವಾಗ ಹೇಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ಹೆಸರಿಡುತ್ತಾರೋ ಹಾಗೇ ದನಕರುಗಳಿಗೂ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಹೆಸರುಗಳನ್ನಿಡುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನ ಅಪ್ಪಯ್ಯನೂ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಮಕರಣ ಮಾಡುವಾಗ ತೋರಿದಷ್ಟೇ ಆಸ್ಥೆಯಿಂದ ಕರುಗಳಿಗೂ ಹೆಸರಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ, ಕಾಮಧೇನು, ನಂದಿನಿ, ಭವಾನಿ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಕೃಪಾ ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದವು. ಗೋಮಾಳದಲ್ಲಿ ಮೇಯುತ್ತಿರುವ ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಕರೆತರಲು ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಹೊರಟರೆಂದರೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಮೊದಲೇ ಅವರ ಬರುವಿನ ಸುಳಿವು ಹಿಡಿದು ಅಂಬಾ ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಮುದ್ದಿಸಿದ್ದು ಖಂಡಿತಾ ನೆನಪಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದನಕರುಗಳ ಮೈದಡವುತ್ತಿದ್ದ, ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿದ್ದ ಚಿತ್ರಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಬರುತ್ತವೆ. ದಸರಾ, ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಯ್ಯನಿಗೆ ಗೋವುಗಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಕ್ಕಿ ನಾವು ಗೋಪಾಲಕರಾಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಪ್ರತಿ ರೈತನ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಸಹಜವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದಾದ ಚಿತ್ರಣಗಳಿವು, ನೀವೊಬ್ಬ ರೈತನ ಮಗನಾಗಿದ್ದರೆ ನಿಮ್ಮೊಳಗೂ ಇಂತಹ ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ದೀಪಾವಳಿ ಬಂದಾಗ ದನಕರುಗಳಿಗೆ ಸ್ನಾನಮಾಡಿಸಿ ಗೋಪೂಜೆ ಮಾಡುವ ಗೌಜನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಮನೆ ಮಂದಿಯಂತೆ ದನಕರುಗಳೂ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ ಬೆಳೆದುಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ.ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಅಗಲಿದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳು ಹೀಗೆ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ, ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯೊಳಗಿನ ನಮ್ಮ ಹಸುಗಳು ಅಂಬಾ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಕಿವಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಖ್ಯಾತ ಸಾಹಿತಿ ಡಾ. ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪನವರ”ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ’ ಕಾದಂಬರಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕಲಕತೊಡಗಿತು. ನಾವು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿ ಮಾಸ್ತರಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದ…
ಧರಣಿಮಂಡಲ ಮಧ್ಯದೊಳಗೆ
ಮೆರೆಯುತಿಹ ಕರ್ಣಾಟ ದೇಶದಿ
ಇರುವ ಕಾಳಿಂಗನೆಂಬ ಗೊಲ್ಲನ
ಪರಿಯ ನಾನೆಂತು ಪೇಳ್ವೆನು….
ಎಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಹಾಡು ನೆನಪಾಯಿತು.
ನಮ್ಮ ವಂಶಕೆ ವರುಷಕೊಂದು
ಸಂಕರಾತ್ರಿಯ ಹಬ್ಬದೊಳಗೆ
ಪಾಲುಪೊಂಗಲ ಮಾಳ್ವೆವೆಂದು
ಆಗ ಹಬ್ಬವ ಮಾಡಿದ…
ಕಾಳೇನಹಳ್ಳಿಯ ಕಾಳಿಂಗಗೌಡನ ಗೋಪ್ರೀತಿ, ಹಸುಗಳಿಗೆ ಹೆಸರಿನ ಬದಲು 1, 2, 3, 4 ಎಂಬಂತೆ ನಂಬರ್ ಕೊಟ್ಟು, ಅವು ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಹಾಲು ಕೊಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕಲಾರಂಭಿಸಿದ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಲಿತ ಮೊಮ್ಮಗನ ಮನಃಸ್ಥಿತಿ ಬಹುವಾಗಿ ಕಾಡತೊಡಗಿದವು. ಮನುಷ್ಯ ಮನುಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ, ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ದೇವರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ, ದೇವರು ಅನ್ನುವವನು ನಿಜಕ್ಕೂ ಇದ್ದಾನೆಯೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಉತ್ತರ ಹುಡುಕಲು ಹೊರಟವರು, ಅವನು ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ನಿರೂಪಿಸಲು ಮುಂದಾದವರು, ಮತ-ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಮಾನವೀಯತೆ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲು ಹೊರಟ ಕವಿ, ಸಾಹಿತಿ, ಲೇಖಕರು ಸಾಕಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನು ಮರಗಿಡ, ಪ್ರಾಣಿಸಂಕುಲ, ಜೀವಜಲರಾಶಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಬರೆದ ಲೇಖಕರೂ ಬಹಳಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನ ಕವಿಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಈ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಗೋಮಾತೆಯನ್ನು ವಸ್ತುವಾಗಿಸಿಕೊಂಡ ಉದಾಹರಣೆಗಳೂ ಇವೆ. ಕಾಳಿದಾಸ ಬರೆದಿರುವ ದಿಲೀಪನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನೇ ಕೊಡಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುವ ನಂದಿನಿಯ ಪ್ರಸಂಗವಿದೆ. ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಇತ್ತೀಚಿನ ನಾಲ್ಕಾರು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಗೋವಿನ ಜತೆ ನಮಗಿರುವ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಭೈರಪ್ಪನವರಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಲೇಖಕ ಖಂಡಿತ ಕಾಣಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರ”ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ’ಯಲ್ಲಿ ಗೋವು ಮತ್ತು ಮನುಜರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಮನಮುಟ್ಟುವ ಸನ್ನಿವೇಶವೊಂದು ಬರುತ್ತದೆ-
‘ಕಾಳಿಂಗಗೌಡ ನಸುಕಿನಲ್ಲೇ ಎದ್ದು ಹೊಲದ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ. ಆಷಾಢ ಕಳೆದು ಶ್ರಾವಣ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಆಗ ಹೊಲಗಳಲ್ಲಿ ಆಳುಗಳು ಹಿಂಗಾರು ರಾಗಿಯ ಸಸಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೂಡಣ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿ ನಾಲ್ಕು ಆಳುದ್ದ ಏರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವನು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗಲೂ ಮಗು(ಮೊಮ್ಮಗ) ಅಳುತ್ತಿತ್ತು.”ಯಾಕಲೇ ಹಿಂಗ್ ಬಡಕತ್ತೈತೆ ಮಗಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ಅವನಿಗೆ ಗೌಡತಿ ಹೇಳಿದಳು:”ತಾಯವ್ವನ್ (ಸೊಸೆ) ಎದೇಲಿ ಆಲ್ ನಿಂತೋಗ್ಯದೆ. ಒಂದು ವರ್ಸಕ್ಕೇ ಆಲ್ ಬತ್ತಿ ಓಗೋ ಇದು ಯಾವ ಒಳ್ಳೇ ಜಾತಿ ಎಂಗ್್ಸು? ಇವ್ಳ ಅವ್ವಂಗೂ ಹಂಗೇ ಆಗ್ತಿತ್ತು’. ಹೆಂಡತಿಯ ಮಾತು ಗೌಡನಿಗೆ ಸಹ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮುಕ್ ಬಾಯ್ ಮುಚ್್ಕಂಡಿರ್ತೀಲೇ ಇಲ್ವಲೇ ನೀನು? ಯಲ್ಲಾ ಅಸುಗಳೂ ಒಂದೇ ತರಾ ಇರ್ತಾವಾ? ಯಲ್ಲಾ ಅಸುಗಳೂ ಒಂದೇಸಮಕ್ ಆಲ್ ಕೊಡ್ತಾವಾ? ಎಂದು ಗದರಿಸಿದ. ನಿರುತ್ತರಳಾದ ಗೌಡತಿ ಮಗುವನ್ನು ಗೌಡನ ಕೈಗೇ ಕೊಟ್ಟು ಅಡಿಗೆಯ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋದಳು. ಆ ಮಗುವನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವುದೇ ಗೌಡನಿಗೆ ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯಾಯಿತು. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಗೌಡತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಅವಳು,”ಎದೆ ಆಲ್ಗೆ ಆಟೊಂದು ಜಂಗಲು ಅಚ್ಕಂಡೈತೆ ಅದು. ಯದೆ ಆಲ್ ಸಿಕ್ಕಾಗಂಟ ಸುಮ್ಕಾಗಾಕಿಲ್ಲ’ ಎಂದಳು. ಅವನಿಗೊಂದು ಉಪಾಯ ಹೊಳೆಯಿತು. ಹೆತ್ತ ತಾಯಿಗಿಂತ ಗೋತಾಯಿ ದೊಡ್ಡೋಳಲ್ವಾ? ಅವಳ ಮೊಲೆ ಹೆತ್ತವ್ವನ ಎದೆಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದಲ್ವಾ? ಅದೇ ಸೈ ಎಂದು ಹಸುವಿನ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಹೋದ. ಎಲ್ಲ ಹಸುಗಳನ್ನೂ ಕರೆದು ಆಗಿಹೋಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ಮಗುವೇ ನೇರವಾಗಿ ಕೆಚ್ಚಲಿಗೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿದರೆ ಎಲ್ಲ ಹಸುಗಳೂ ಸುಮ್ಮನಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ತಳಿಯ ಬಗೆಗೆ ಗೌಡನಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ವಿಶ್ವಾಸ. ಯಾವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕರೆದರೂ ಅದು ನಿರ್ವಂಚನೆಯಿಂದ ಇದ್ದಷ್ಟು ಹಾಲನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು. ಗೌಡನ ದೊಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ತಳಿಯ 3 ಹಸುಗಳು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಂದರದು ಇನ್ನೂ ಮೊದಲನೆಯ ಕರು. ಈಯ್ದು ಈ ಶ್ರಾವಣಕ್ಕೆ ಒಂದು ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಹೋರಿಕರುವಿಗೆ ಈ ಮೊಮ್ಮಗನದೇ ವಯಸ್ಸು. ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಹಾಲನ್ನು ಕುಡಿದ ಮೇಲೆ ಸುಮ್ಮಾನದಿಂದ ದೊಡ್ಡಿಯ ಹೊರಗೋಡೆಯ ಹತ್ತಿರ ಕುಣಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಗೌಡ ಹೋಗಿ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಅದರ ಅಮ್ಮನ ಹತ್ತಿರ ಬಿಟ್ಟ. ಕರು ಮತ್ತೆ ಮೊಲೆಗೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿತು. ಗೌಡ ಮಗುವನ್ನು ಆನಿಸಿ ಅದರ ಬಾಯಿಗೆ ಹಸುವಿನ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾರ್ಶ್ವದ ಒಂದು ಮೊಲೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟ. ಮಗು ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಹಾಲನ್ನು ಕುಡಿಯಲು ಅನುಮಾನಿಸಿತು. ಗೌಡನೇ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈನಿಂದ ಮಗುವಿನ ಬಾಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮೊಲೆಯ ಮೇಲ್ಭಾಗವನ್ನು ಮಿದುವಾಗಿ ಹಿಂಡಿದ. ಸ್ವಾದವಾದ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹಾಲು ಬಾಯಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಲೇ ಮಗುವಿನ ಅನುಮಾನವು ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ತಾನೇ ಮೊಲೆಯನ್ನು ಚೀಪಿ ಹೀರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. (ಈಗ್ಗೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಸುದ್ದಿವಾಹಿನಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ-‘ಬಾಲ’ಕರು- ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಡಿ ಹಸುವಿನ ಮೊಲೆಹಾಲು ಕುಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಮಗುವಿನ ವರದಿಯನ್ನು ಬಹುಶಃ ನೀವು ನೋಡಿರಬಹುದು). ಮಗು ಹಾಲು ಕುಡಿದ ಮೇಲೆ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿ, ಅದರ ತಲೆಯನ್ನು ಹಸುವಿನ ಮುಂದಿನ ಕಾಲಿಗೆ ಒಂದು ಸಲ ಮುಟ್ಟಿಸಿ ಗೌಡ ಹಸುವಿಗೆ ಹೇಳಿದ: ಇವತ್ಲಿಂದ ನೀನೇ ಇದ್ಕೆ ತಾಯಿ ಕಣವ್ವ. ಇದು ಅತ್ತಾಗ್ಲೆಲ್ಲ ನೀನೇ ಎದೆ ಕೊಟ್ಟು ಸಾಕ್್ಬೇಕು’.
ಗೋವನ್ನು ಸರ್ವದೇವತೆಗಳ ಸ್ವರೂಪವೆಂದು ಪೂಜಿಸುವ ಕಾಳಿಂಗಜ್ಜ ಮತ್ತು ಅದು ಹಾಲು ಮಾಂಸಗಳನ್ನು ಕೊಡುವ ಪ್ರಾಣಿ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವ ಆ್ಯನಿಮಲ್ ಹಸ್್ಬ್ಯಾಂಡ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದು ಅಮೆರಿಕದಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಅವನ ಮೊಮ್ಮಗ, ಇವರ ಮೌಲ್ಯ ಸಂವೇದನೆಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಮುಖ್ಯವಸ್ತುವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ”ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ’ಯಲ್ಲಿ ಗೋವು ನಮ್ಮ ಎರಡನೆ ಅಮ್ಮ ಎಂಬುದನ್ನು ಭೈರಪ್ಪನವರು ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕಾದಂಬರಿ ಕನ್ನಡ (ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ) ಹಾಗೂ ಹಿಂದಿ (ಗೋಧೂಳಿ) ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಚಲನಚಿತ್ರವೂ ಆಯಿತು. ಬಿ.ವಿ. ಕಾರಂತರು ಹಾಗೂ ಗಿರೀಶ್ ಕಾರ್ನಾಡರು ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ ಈ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಾಸಿರುದ್ದೀನ್ ಶಾ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಮಾತೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವವರು ಗೋಕರ್ಣ ಮಂಡಲಾಧೀಶ್ವರರಾದ ಶ್ರೀರಾಘವೇಶ್ವರ ಭಾರತೀ ಸ್ವಾಮೀಜಿ. ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಗೋಯಾತ್ರೆ ಕೈಗೊಂಡಿದ್ದ ಅವರು ಇಂದು ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಗೋವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವ ಶ್ಲಾಘನೀಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ, ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯೇಂದ್ರ ಚೋಳ ಎಂಬ ರಾಜನಿದ್ದ. ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ ರಥ ಓಡಿಸುವ ಖಯಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಆತನ ಮಗನ ರಥದ ಚಕ್ರಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಕರುವೊಂದು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿತು. ಆ ರಾಜ ತನ್ನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯದ ಗಂಟೆಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿರುತ್ತಾನೆ. ಕರುವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಹಸು ಹಗ್ಗ ಎಳೆದು ನ್ಯಾಯದ ಗಂಟೆ ಭಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಪರಾಮರ್ಶಿಸಿದಾಗ ತನ್ನ ಮಗನೇ ತಪ್ಪೆಸಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ರಾಜನಿಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ, ರಾಜ ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಿದರೂ ಅದನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಯಾರೂ ಮುಂದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ರಾಜನೇ ರಥವೇರಿ ಮಗನ ಮೇಲೆ ರಥ ಹರಿಸಿ ಸಾಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಹುಭಾಷಾ ವಿದ್ವಾಂಸರು, ಅವಧಾನ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಹೆಸರಾದ ಶತಾವಧಾನಿ ಆರ್. ಗಣೇಶರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಇಂತಹ ಅಗಣಿತ ನಿದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ, ನಮ್ಮ ಪರಂಪರೆ ಗೋವಿಗೆ ಎಂತಹ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಪ್ರದಾಯವಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಪಂಪ ಕೂಡ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ,”ಪೆಣ್್ಪುಯ್ಯಲೊಳ್ ತುರುಗೋಳೋಳ್ ಕಾವುದು’. ಅಂದರೆ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ, ಹಸುಗಳಿಗೆ ಕಷ್ಟಬಂದಾಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬೇಕಾದುದು ವೀರರ ಲಕ್ಷಣ ಎಂದು ಪಂಪಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆತ ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ. ಇದನ್ನು ನೀವು ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬರುವ ವಿರಾಟ ಪರ್ವದಲ್ಲೂ ಕಾಣಬಹುದು. ಒಂದು ವರ್ಷದ ಅಜ್ಞಾತವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದ ಪಾಂಡವರು ವಿರಾಟ ರಾಜನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡಿರಬಹುದೆಂಬ ಅನುಮಾನ ಕೌರವರನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ವಿರಾಟನ ದನಕರುಗಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದರೆ ಪಾಂಡವರು ಎಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಕೌರವರು ಹಸುಗಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಉತ್ತರ ಕುಮಾರನ ಸಾರಥಿಯಾಗಿ ಬಂದು ಅರ್ಜುನ(ಆಗ ಬೃಹನ್ನಳೆ) ಗೋವುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದ್ದು ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ. ಇವತ್ತಿಗೂ ಗೃಹಪ್ರವೇಶದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪೂಜೆಗೆ ಭಾಜನವಾಗುವುದು, ನಾವು ಮನೆತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹಸುವನ್ನೇ. ಗೋವು ನಮ್ಮ ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಭಾಗ, ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಕೊಂಡಿ ಅದು.
ಒಮ್ಮೆ ಭೈರಪ್ಪನವರು ಮುಂಬೈನ ಬಾಂದ್ರಾದಲ್ಲಿರುವ ಏಷ್ಯಾದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಕಸಾಯಿ ಖಾನೆಗೆ ಭೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ”ಹಲಾಲ್್’ (ಝಛಛ್ಝಿ-ಝ) ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಹಸು, ಎತ್ತು, ಎಮ್ಮೆಗಳನ್ನು ಸಾಲಾಗಿ ಮಲಗಿಸಿದ್ದರು. ಅಂದರೆ ಮುಸಲ್ಮಾನರು ಹಲಾಲ್ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಹಲಾಲ್ ಎಂದರೆ ಹಸು ಕರುಗಳನ್ನು ಮಲಗಿಸಿ ಕುತ್ತಿಗೆ ಅಥವಾ ಉಸಿರಾಟದ ನಾಳವನ್ನು ಹರಿತವಾದ ಚಾಕುವಿನಿಂದ ಸೀಳುತ್ತಾರೆ. ಅವು ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದ ನರಳಿ ಒದ್ದಾಡಿ ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ತುಂಡರಿಸಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಬಾಂದ್ರಾ ಕಸಾಯಿಖಾನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಂಥದ್ದೊಂದು ಅಮಾನವೀಯ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡ ಭೈರಪ್ಪನವರಿಗೆ ವಾರಗಟ್ಟಲೆ ನಿದ್ರೆಯೇ ಬರಲಿಲ್ಲ, ಮನಸು ಕೊರಗಿ ಕರಕಲಾಯಿತು. ಆ ನೋವಿನಿಂದ ರಚನೆಯಾಗಿದ್ದೇ”ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ’. ಗೋಹತ್ಯೆಯ ವಿಚಾರ ಬಂದಾಗ ಏಕೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಘಾಸಿಗೊಂಡಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ, ರೌದ್ರಾವತಾರ ತಾಳುತ್ತದೆಂದರೆ ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ. ದನ ಕರುಗಳನ್ನು ನಾವು ತಾಯಿಯಂತೆ ಕಾಣುವವರೇ ಹೊರತು ಅವು ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಮಿಲ್ಕ್ ಗಿವಿಂಗ್ ಮಷಿನ್್ಗಳಾಗಲಿ, ಮಾಂಸದ ಮೂಲಗಳಾಗಲಿ ಅಲ್ಲ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಭೋಗದ ವಸ್ತುವಂತೆ ನೋಡುವ ಯುಟಿಲಿಟೇರಿಯನ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಮನಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮದಲ್ಲ. ದನಕರುಗಳ ಜತೆ ನಾವು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಅಪ್ಪಯ್ಯ ತೀರಿಕೊಂಡ ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಹಸುಗಳೂ ಅಂಬಾ ಎಂದು ಗೋಗರೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.
ಕಳೆದ ಭಾನುವಾರ ಅಪ್ಪಯ್ಯನ 12ನೇ ದಿನದ ಶ್ರಾದ್ಧವಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ಊಟ ಮಾಡಿದ ಬಳಿಕವೂ ಮಣಗಟ್ಟಲೆ ಅನ್ನ ಉಳಿದಿತ್ತು. ಹಳಸಿದ್ದ ಅನ್ನವನ್ನು ಮರುದಿನ ತೋಟದ ಕಾಫಿ ಗಿಡದಡಿ ಹಾಕಿದ್ದನ್ನು ನಮ್ಮ ಹಸು ಕೃಪಾ ತಿಂದುಬಿಟ್ಟಳು. ಬರೀ ಅನ್ನವನ್ನು ತಿಂದರೆ ಹಸುಗಳಿಗೆ ಅಜೀರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರಾಣಕ್ಕೇ ಕುತ್ತು ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ. ಅನ್ನ ತಿಂದು ಮಂಕುಬಡಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ್ದ ಕೃಪಾಳಿಗೆ ಪಶುವೈದ್ಯರನ್ನು ಕರೆಸಿ ಡ್ರಿಪ್ಸ್ ಹಾಕಿಸಿದೆವು, ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಕೊಡಿಸಿದೆವು. ಭೇದಿ ಔಷಧಿಯನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟೆವು. ಈ ಮಧ್ಯೆ ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದೆ. ಹಸುವಿನ ಆರೋಗ್ಯ ಸುಧಾರಿಸಿದೆಯೇ ಎಂದು ರಾತ್ರಿ ಒಂಭತ್ತೂವರೆಗೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದರೆ ಅದು ಉಳಿಯುವ ಲಕ್ಷಣವಿಲ್ಲ ಎಂದರು. ಕೂಡಲೇ ಶಿರಸಿಯ ದೊಡ್ಡ ಕೃಷಿಕರು ಹಾಗೂ 75ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಹಸುಗಳನ್ನು ಸಾಕಿರುವ ಸೀತಾರಾಮ ಮಂಜುನಾಥ ಹೆಗಡೆಯವರಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದೆ. ಸುಮಾರು ಆರು ಬಾಟಲಿಯಷ್ಟು ಗೋಲಿ ಸೋಡಾವನ್ನು ಕುಡಿಸಿದರೆ ಹೊಟ್ಟೆಯ ನಂಜು ಹೊರಟುಹೋಗಿ ಹಸು ಬದುಕುತ್ತದೆ ಎಂದರು. ಅದನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದರೆ”ಕೃಪಾ ಸತ್ತು ಹೋಯಿತು’ ಎಂದಳು.
ಮನಸ್ಸು ಆರ್ದ್ರವಾಯಿತು, ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಮತ್ತೆ ಸತ್ತಂತಾಯಿತು.
Previous
namasthe,
vishaya prashapane hagu adara ota chennagide. govugalu namma jeevanada avibajya anga. egina dinagalalli pete janakke govugalu kannige kanada devare agive, avugala darshana hindoo sanghagala gopoojeyalli varshakomme, vulidnthe doomayana siddanthadinda halu untu ada karana hasuvoo ide embuva dharya. YAVAGA MAFIYA MANDI SARKARA NADESUVUDU TAPPUTHADO ANDU DESHAKKE SWATANTRYA DOREYUTTADE MATTU JANAJEEVANA PRATIYATTA MUKA MADUTTADE
ನಿಜಕà³à²•à³‚ ಮನ ಮà³à²Ÿà³à²Ÿà³à²µ ಲೇಖನ. ಗೋ ಸಂಕà³à²²à²¦ ಬಗà³à²—ೆ ನಿಮಗೆ ಇರà³à²µ ಕಾಳಜಿ ಮೆಚà³à²šà²¬à³‡à²•à³
I am remembering my Golden Childhood days ……….. Missing my Dad….
nimma lekhanavannu odi namma kannu manjayitu.
Once again very beautiful and realistic article sir.
Even now also we can see the love and effection towards the cow in almost every villages of india.
dear sir
hats of you sir ,wonderful story two drops of my tears automatically fell down. sir this our hindhu culture. we must fallow our ancestral thoughts, values and so on. thank you for read this good article.
vijaykumar.
Wow what an article anna….
Really last paragraph made my eyes wet…i think that calf died not oly by food i think even it remembered your father…. Great article
Wow what an article anna….
Really last paragraph made my eyes wet…i think krupa died not oly by food i think even krupa remembered your father…. Great article
Dharani Mandala ….., Chikkadaga kalitha haadu eegalu baipatha . mathu, you belive it or not, ee Punyakotiya haadannu haaduvaga, kannali thumbi baruthade.
Krupa na suddi very sad.
thanks for updating mining mafia book here.
Heartfelt article. May the departed souls rest in peace. Hari Aum
Edu yake namma rajakiya nayakarige atava muslim mitrarige… halu unisida tayiyannu tinnuvanstu kruraru naveke ag beku.. pratap ji great artical
Edu yake namma rajakiya nayakarige atava muslim mitrarige artha vagutilla… halu unisida tayiyannu tinnuvanstu kruraru naveke ag beku.. pratap ji great artical
Sir,
Article is very good. When a cow is alive it feeds 10 people by giving milk for many years but when it dies it feeds only few ppl for few days, hence due to gratitude they should not be killed when they stop milking/ploughing. No wonder our ancestors considered it as god as it is useful always. It is cruel to kill this innocent animal. Moreover ppl who make fun that we drink cow urine don’t know that when medicines are taken with cow urine it will double their effects which is proven by research……….
The attachment of Indians(Hindus) with the cow is just like attachment with mother.Your article took me back 2 my village.:)
Dear Pratap,
plz accept my sincerest condolences on dis sad demise of ur father. May his soul rest in peace & guide u for years to come.
Awesome article. Thanks !!
Sorry for krupa death.Really a great article sir.i m also came frm agricultural family and i face the same situation twice.
nice and heart touching article sir.
Namo Namo.Pratap ji.yanta lekhana.Byrappa,haagu Raghaveshwarara hasugala kaalaji nijakkoo amogha>>omme kannu hanigooditu.
ಮನಸà³à²¸à³ ಆರà³à²¦à³à²°à²µà²¾à²¯à²¿à²¤à³ 🙁
Very nice one… namma maneya hasugala mugdha preethiya nenapayithu..
Thank you
Aravinda
Its Different nd nice article. .
ಸರà³â€ ಕೃಪಾ ಬಗà³à²—ೆ ಓದಿದಾಗ ಕà³à²°à³à²³à³ ಚà³à²°à³à²•à³ ಎಂದಿತà³. ನಾನೂ ಸಹ ದನ ಕರà³à²—ಳ ಜೊತೆಯಲà³à²²à³‡ ಬೆಳೆದದà³à²¦à³ ನೆನಪಾಯಿತà³. ಅಪà³à²ª ಅವರೠದನ ಕರà³à²—ಳà³, ನಾಯಿ ಇತà³à²¯à²¾à²¦à²¿ ಸಾಕೠಪà³à²°à²¾à²£à²¿à²—ಳನà³à²¨à³ ಬಹಳ ಮà³à²¤à³à²µà²°à³à²œà²¿à²¯à²¿à²‚ದ ನೋಡಿಕೊಳà³à²³à³à²¤à³à²¤à²¾à²°à³†. ಹಳà³à²³à²¿à²¯à²²à³à²²à²¿à²°à³à²µ ಅಪà³à²ªà²¨à²¨à³à²¨à³ ನಿತà³à²¯à²µà³‚ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳà³à²³à³à²µà³†. ಆದರೆ à²à²¯, ನಾವೠಅತಿಯಾಗಿ ಪà³à²°à³€à²¤à²¿à²¸à³à²µ ವà³à²¯à²•à³à²¤à²¿ ಯಾರೇ ಆಗಿರಲಿ, ಪà³à²°à²¾à²£à²¿à²—ಳೠಯಾವವೇ ಆಗಿರಲಿ ಅಗಲಿದರೆ ಅದನà³à²¨à³ ತಾಳಿಕೊಳà³à²³à³à²µà³à²¦à³ ಬಹಳ ಕಷà³à²Ÿ. ನನಗೆ ಇಂಥ ಅನà³à²à²µà²—ಳೠಸಾಕಷà³à²Ÿà³ ಆಗಿವೆ. ಕೃಪಾ ಕà³à²°à²¿à²¤à³ ಓದಿದಾಗ ಬಹಳ ಖೇದವೆನà³à²¨à²¿à²¸à²¿à²¤à³.
Dear Sir, Nanagoo yeno kaledukondanthaayithu.
keep writing like this pratap,,, heart touching about cows,,,, and i hate those muslim people who are heartless for these goddessess
Dear Pratap,
Really touching man. Feel sorry for your appayya and Krupa. God bless you.
Great article Pratap. It reminded me of my younger days in my hometown Dakshina Kannada… Especially during deepavali when we used to perform pooja and feed ‘Kadubu’ to gomate. Article took my mind from Bangalore to ‘Maneya Hatti’.
Dear Sir
I am sorry to heard this
really really sorry
WOW !!!!!!….Best article till today…
ಪà³à²°à²¤à²¾à²ª,
ತà³à²‚ಬಾ ಚೆನà³à²¨à²¾à²—ಿ ವರà³à²¨à²¿à²¸à²¿à²¦à²¿à²¯à²ªà³à²ª, ನನà³à²¨ ಕಣà³à²£à³ ತೇವೆವಾಯà³à²¤à³ ನಿಮೠarticle ಓದಿ.
and made me miss my granny and our family’s Mother “REKHA” (a cow), which died after last deepavali.
Even today.. in our house we have many cows like cauvery, Krishne, nandini, sindhu etc etc..all are daughters and grand daughters of that “MAHAMATHE”
Very touching article which shows how a true villager feels about his bovine
Manassige thumbha besaravaythu kasaikaneya aa krurathe nange e varege thilidhiralilla
words r nt supporting me to say anything to u sir…!
i’m very sorry.., very super article, i’m deeply impressed, thank u sir.
their are many things on this world that god has created 4 us to eat, i dont understand y people eat all dumb animals, its a shame on people who kill and eat, its like killing their own mother.SHAME ON THEM.
Sir provide facebook like button in your site so that we can share these articles on FB,Twitter and other social media.
too good sir…………
These kinds of articles should be published more and more………………
hruday spurshi matugalu….. goo hatthey matadutta adikarakke banda bjp assayya pattkolbeku sir,namma e vyavasteya bagge bahala besarvagutte, n modi nodi kinchittadaru nodi kaliyali
one of the best…no words to say!!!
HI SIR…………………VERY NICE ARTICLE…………..
NICE ARTICLE……………..
Really heart touching.felt really bad dear….kripala aatmakke shaanti sigali
Dear Pratap,
It is such a wonderful article. I still remember the school days where we had “Dharani Mandala Madhyadolage” as poem in our syllabus. Each time we read this poem, we ended up with tears rolling. It is such a beautiful composition. Today again I recalled those memories, my eyes are wet. Thank You…!!
realy pratap sir..
e lekhana odovaga nanu errdu muru bari Attidini .. i don’t know.. hage kannali neru baratane ittu..
ನಿಮà³à²® ಪà³à²£à³à²¯à²•à³‹à²Ÿà²¿ ಬರಹ ಮತà³à²¤à³Šà²®à³à²®à³† ಕಾಳೇಗೌಡ ರ
ಚಿತà³à²°à²£ ಕಣà³à²£à³à²®à³à²‚ದೆ ನಿಂತಿತà³.
I came across a beautiful letter written by an Australian. I thought you should read it:
‘I heard a person arguing with another. She said: You want all the dogs to be tied up all the time. Fine. But since we know that dogs feel and behave as humans, as an experiment, let’s try replacing the word ‘dog’ with the word ‘uncle’. Would you feel the same way ?
It got me thinking. What if we followed the logic consistently?
For example:
Replace the word ‘calf’ with ‘daughter’. Would we still crush her rib cage and kill her?
Replace the word ‘Sheep’ with ‘sister’. Would we still terrify, traumatize and send her to be stabbed to death?
Replace the word ‘Chicken’ with ‘child’. Would we cage her so she couldn’t move, burn off her lips, and kill her as soon as we had forcibly fattened her beyond recognition?
Replace the word ‘cow’ with ‘mother’. Would we still drag her screaming on a chain to the kill floor and hack her body into bits, while her friends watched in horror?
Replace the word ‘food’ with ‘friend’. Would we still torture and kill TWO BILLION of our friends every week?
Think of them as humans in another form . That doesn’t mean you get silly and dress up your dogs. It doesn’t mean beds with linen, hundred-dollar dresses, obesity-inducing diets, nail polish spas, handmade soap and doggie mascara. It means you start thinking of chickens, pigs, cows, buffaloes, goats who are crammed into small spaces, fed rubbish and then killed after breaking all their limbs in overloaded trucks. Frightened babies are torn from their distraught mothers. Chickens have their beaks cut off; cows have their horns pulled from their heads; pigs are castrated—all without painkillers. Then they are herded into filthy, slippery transport trucks and taken to slaughterhouses where they are strung up by their legs and their throats are slit.
Even if you are vegetarian, what are you doing against these horrifying crimes? What will your answer be?
ಸಾವನà³à²¨à³ ತೀರಾ ಹತà³à²¤à²¿à²°à²µà²¾à²—ಿ ಕಂಡಾಗ ಮನಸà³à²¸à³ ವಿಹà³à²µà²²à²µà²¾à²—à³à²µà³à²¦à³. ನಿಮà³à²® ಮನಸà³à²¸à²¿à²—ೆ ಶಾಂತಿ ದೊರಕಲಿ.
Sir,
The Article u have written here is so touching. I want u to write about Jnanapita Awards because I was expecting this prestigious award would be won by noted wrier S.L.Byrappa. I think h ruined his chances by angering congress through his columns in Kannada Prabha. I want u to let the readers know about this Politics. Though Kamabara is a Kannadiga he is not as deserving as Byrappa sir. Please do write an article regarding this at least in ur website. I will be doing my bit on my blog in a few days…
Sir,
The Article u have written here is so touching. I want u to write about Jnanapita Awards because I was expecting this prestigious award would be won by noted writer S.L.Byrappa. I think he ruined his chances by angering congress through his columns in Kannada Prabha. I want u to let the readers know about this Politics. Though Kamabara is a Kannadiga he is not as deserving as Byrappa sir. Please do write an article regarding this at least in ur website. I will be doing my bit on my blog in a few days…
ಸರೠನೀವೠಯಾವ ವಿಷಯಕà³à²•à³‚ ಇಷà³à²Ÿà³Šà²‚ದೠfeel ಆದವರಲà³à²², ಅದಲà³à²²à²¦à³‡ ಯಾವತà³à²¤à³ ನಿಮà³à²® ಸà³à²µà²‚ತ ವಿಷಯಗಳನà³à²¨à³ ಬರೆದಿರಲಿಲà³à²². ಾದರೆ ಇಂದೠಇಷà³à²Ÿà³‹à²‚ದೠà²à²¾à²µà³à²•à²°à²¾à²—ಿದà³à²¦à³€à²°à³†à²‚ದರೆ ಅದೠನಿಮà³à²® ಮನಸà³à²¸à²¿à²—ೆ ಎಷà³à²Ÿà³ ನೋವಾಗಿದೆಯಂದೠತಿಳಿಯà³à²¤à³à²¤à²¦à³† but ನೀವೠಎಂದಿದà³à²¦à²°à²‰ ಅದೇ lion pratappppppppppppppp
Mana muttuvantha lekhana pratap anna..